Oldukça iyi korunmuş eyer, Urd Ulaan Uneet Mağarası’ndaki bir mezarda ilk olarak 2015 yılında ortaya çıkarılan eserler arasındaydı.

Mağara, deniz seviyesinden yaklaşık 1327 metre yükseklikte yer alıyor ve bu dönemde bölgede bilinen tek mağara mezarı olma özelliğini taşıyor.

Altay Devlet Üniversitesi araştırmacısı Nikolai Seregin ve meslektaşları, bu önemli alandan çıkarılan öğeleri tanımladılar.

En önemli ve bilgilendirici bulgular; ahşap bir eyer, boynuzdan çubukları olan demir gemler, bir yay bileşimi, ok uçları, demir kancalı bir deri ok kılıfı ve ahşap bir konteynırdı.

Araştırmacılar eserleri inceledikten sonra kültürel kökenleri ve ilgili zaman periyodu hakkında çeşitli sonuçlara vardılar.

Çalışma ekibi mağara öğelerinin Moğolistan’daki Rouran döneminden geldiğini söylüyor.

Araştırmacılar, “Bu mezar güvenle 4. ila 5. yüzyılın ortalarına tarihlenebilir. En geç sınır olarak 6. yüzyılın başlarına tarihlendirilebilir.” diyor. Bu sonuçlar radyokarbon analizi ile de destekleniyor.

Mağaranın ilginç bir özelliği de bu mezara eşlik eden bir at mezarının olması. Moğolistan’daki Rouran döneminden daha önce böyle bir bulgu ortaya çıkmamıştı.

Araştırmacılar, “Ölü gömme adetinin bu özelliği, Bulan-Koby Kültüründen insanlar ile temaslarla açıklanabilir.” diyor.

Araştırmacılar, mağara mezarının keşfi sırasında bulunan eşyaların, MS 1. binyılın ortasında, birçok farklı bölge ile Moğolistan nüfusunun çok geniş temaslarını yansıttığını söyledi. Bu bölgeler arasında Altay-Sayan bölgesi, Trans-Baykal bölgesi, Mançurya, Doğu Türkistan ve Orta Asya vardı.

Araştırmacılar ahşap eyeri tamamen korunmuş olarak tanımladılar. Söz konusu eyer, kanatlı ve iki kavisli raf ve yayın ön ve arkasını takmak için girintilerden oluşuyordu.

Araştırmacılar, Avrasya halkları tarafından kullanılan “sert” eyerlerin daha geniş bir çalışmasının, öncelikle bu ürünlerin MS 1. binyılın ortalarından kalma arkeolojik alanlarda zayıf bir şekilde korunması nedeniyle karmaşık olduğunu söylüyor.

“Urd Ulaan Unaet kompleksinden gelen eyerin, Yaloman ve Doğu Türkistan desenleriyle aynı geleneğe ait olduğuna inanmak için her neden var.”

Muhtemelen, askeri çatışmalar bu eyerlerin gelişiminde belirleyici bir rol oynamıştı.