Memleketin yirmi yılda hal-i pürmelali budur!
Bakan bakıyor
Bakanı atayan bakana bakıyor
Hali ile herkes birbirine bakar oldu!
Ama burada çok önemli bir ayrıntı var
Nedir o diyorsanız?
İşte zurnanın son deliği de o
Atayanı seçen, seçtiğine bakmıyor
Hatta sadece bakmıyor diyemeyiz
Duymuyor
Konuşmuyor da...
Ya da tam tersi, ormanı değilde yüreği yanıyor
Feryadı dağları taşları inletiyor
Ama ona aracı olacak ve manşetlere yansıtacak bir kurum, kuruluş ya da medya yok!
Haliyle dağ, dağa küsmüş haberi yok
Seçmen seçtiğine küsmüş duyuranı, aracı olanı yok!
Önce cüzdanları yandı
Millet bu yangını tükürüğü ile istese söndürürdü
Şimdi dağa, taş tüm ülke yanıyor
Siyasetçi ise ateşin üstünü küllendireceğine, maşa ile deşip laf üfüttürüyor...
Yangın uzmanları çok iyi bilirler ''yangın üçgeni'' vardır. Bir yangını söndürmek için illaki bu üçgeni bozmak gerekir!
Bu üçgenin kenarları
Yanıcı madde
Hava ya da oksijen
Isı
Bir yangının sönmesi için ya ortamın havasını keseceksiniz ya yanıcı maddeyi ortadan kaldıracaksınız ya da ısıyı düşürüp ortamı soğutacaksınız...
Toplumun ve ülkelerin, sosyo-ekonomik hatta demokrasi üçgeni ise;
Seçmen
Seçilen
Denetimdir...
Ama yangın üçgeninin tam tersidir ve bu üçgen bozulursa, bunlardan biri kusur kalır ve görmezden gelinirse?
O ülke ve insanının hem içi hem dışı hatta tüm geleceği yanar, kül olur ve rüzgarla savrulup gider...
Yangın küçükken tükürüğü ile söndüremeyen toplumlar, küllerimizden gene var oluruz diye kendilerini avuturlar!
Sözün özü;
Seçmen kendi seçtiğine haddinden fazla değer verir hatta kendinden bile üstün sayarsa?
Önce kendini, sonra tüm toplumu ve demokrasisini kendi elleri ile kundaklamış olur!
